مجله زیست شناسی ایران

میکروبیوم انسان

نویسندگان

پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری

چکیده

انسان­ها در توالی ژنتیکی خود تقریبا یکسان هستند، اما تفاوت های اندک در DNA ما منجر به تنوع فنوتیپی فوق العاده ای در بین جمعیت بشر می­شود. انواع اجتماعات میکروبی و ژنهای آنها (میکروبیوم) در بدن انسان وجود دارد که نقش اساسی در سلامتی و بیماری انسان دارند. میکروبهایی که در بدن ما ساکن هستند بسیار متغیر است ، تنها یک سوم ژنهای تشکیل دهنده آن در اکثر افراد سالم یافت می شود. چندین دهه است که روی میکروبیوم انسان تحت عنوان پروژه ی میکروبیومی انسان  تحقیقاتی انجام می­دهند و میکروبیوم انسان را مورد مطالعه قرار داده اند وتاثیرات میکروبیوم را روی رفتار، خلق وخو، بیماری خود ایمنی و ایمنی عصبی بررسی می­کنند که اکثر این تقابل ها به میکروبیوتای روده برمی­گردد. این پروژه ی میکروبیوم انسانی بزرگترین گروه و مجموعه زیست گاه­های بدن را به صورت مجزا مورد مطالعات بالینی قرار می­دهد. مطالعات مربوط به میکروبیوم انسان نشان می­دهد که حتی افراد سالم در میکروب­هایی که در زیستگاهی مانند روده، پوست، دهان و واژن وجود دارد باهم متفاوت هستند. بخش عمده ای از این تنوع هنوز ناشناخته باقی مانده است، اگرچه رژیم غذایی، محیط و ژنتیک میزبان همه در این امر دخیل هستند.
 

کلیدواژه‌ها

  1. 1. Turnbaugh, P.J., et al., The human microbiome project. Nature, 2007. 449(7164): p. 804-810.
  2. Peterson, J., et al., The NIH human microbiome project. Genome research, 2009. 19(12): p. 2317-2323.
  3. Qin, J., et al., A human gut microbial gene catalogue established by metagenomic sequencing. nature, 2010. 464(7285): p. 59-65. 4. Lederberg, J. and A.T. McCray, Ome SweetOmics--A genealogical treasury of words. The Scientist, 2001. 15(7): p. 8-8. 5. Thakur, A.K., et al., Gut-microbiota and mental health: current and future perspectives. J Pharmacol Clin Toxicol, 2014. 2(1): p. 1016. 6. Sekirov, I., et al., Gut microbiota in health and disease. Physiological reviews, 2010. 90(3): p. 859-904. 7. Ley, R.E., et al., Evolution of mammals and their gut microbes. Science, 2008. 320(5883): p. 1647-1651. 8. Martin, F.-P.J., et al., Dietary modulation of gut functional ecology studied by fecal metabonomics. Journal of proteome research, 2010. 9(10): p. 5284-5295. 9. Turnbaugh, P.J., et al., The effect of diet on the human gut microbiome: a metagenomic analysis in humanized gnotobiotic mice. Science translational medicine, 2009. 1(6): p. 6ra14-6ra14. 10. Evans, J., Modulation of the human gut microbiome in order to promote host health and well-being. 2014, Cardiff University. 11. Christian, L.M., et al., Gut microbiome composition is associated with temperament during early childhood. Brain, behavior, and immunity, 2015. 45: p. 118-127. 12. Aatsinki, A.-K., et al., Gut microbiota composition is associated with temperament traits in infants. Brain, behavior, and immunity, 2019. 80: p. 849-858. 13. Valles-Colomer, M., et al., The neuroactive potential of the human gut microbiota in quality of life and depression. Nature microbiology, 2019. 4(4): p. 623-632. 14. Polk, D.B. and R.M. Peek, Helicobacter pylori: gastric cancer and beyond. Nature reviews cancer, 2010. 10(6): p. 403-414. 15. Atherton, J.C., et al., Mosaicism in vacuolating cytotoxin alleles of Helicobacter pylori association of specific vacA types with cytotoxin production and peptic ulceration. Journal of Biological Chemistry, 1995. 270(30): p. 17771-17777. 16. Harris, P.R., et al., Role of childhood infection in the sequelae of H. pylori disease. Gut Microbes, 2013. 4(6): p. 426-438. 17. Maldonado-Contreras, A., et al., Structure of the human gastric bacterial community in relation to Helicobacter pylori status. The ISME journal, 2011. 5(4): p. 574-579. 18. Archer, N.K., et al., Staphylococcus aureus biofilms: properties, regulation, and roles in human disease. Virulence, 2011. 2(5): p. 445-459. 19. Otto, M., Staphylococcus epidermidis—the'accidental'pathogen. Nature reviews microbiology, 2009. 7(8): p. 555-567. 20. Beylot, C., et al., Propionibacterium acnes: an update on its role in the pathogenesis of acne. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, 2014. 28(3): p. 271-278. 21. Fitz-Gibbon, S., et al., Propionibacterium acnes strain populations in the human skin microbiome associated with acne. Journal of investigative dermatology, 2013. 133(9): p. 2152-2160. 22. Kong, H.H., et al., Temporal shifts in the skin microbiome associated with disease flares and treatment in children with atopic dermatitis. Genome research, 2012. 22(5): p. 850-859. 23. McInnes, I.B. and G. Schett, The pathogenesis of rheumatoid arthritis. New England Journal of Medicine, 2011. 365(23): p. 2205-2219. 24. Choy, E., Understanding the dynamics: pathways involved in the pathogenesis of rheumatoid arthritis. Rheumatology, 2012. 51(suppl_5): p. v3-v11. 25. Tremlett, H., et al., The gut microbiome in human neurological disease: a review. Annals of neurology, 2017. 81(3): p. 369-382. 26. Ravel, J., et al., Vaginal microbiome of reproductive-age women. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2011. 108(Supplement 1): p. 4680-4687. 27. Ma, B., L.J. Forney, and J. Ravel, Vaginal microbiome: rethinking health and disease. Annual review of microbiology, 2012. 66: p. 371-389. 28. Stumpf, R.M., et al., The primate vaginal microbiome: comparative context and implications for human health and disease. American journal of physical anthropology, 2013. 152: p. 119-134.
مجله زیست شناسی ایران
دوره 3، شماره 6 - شماره پیاپی 6
اسفند 1398
صفحه 89-97
  • تاریخ دریافت: 19 اسفند 1397
  • تاریخ بازنگری: 24 فروردین 1399
  • تاریخ پذیرش: 24 فروردین 1399